Wykrzyknik jest samodzielną i nieodmienną częścią mowy wyrażającą uczucia, emocje lub rozkazy, która może znajdować się w różnych miejscach w zdaniu (nie tylko na początku czy na końcu).
Przykłady wykrzykników
Przykłady: aj, aha, auć, bam, bach, biada, brr, brum, ciach, chlast, dryń, dalibóg, ekhm, halo, hop, hopla, o rety
Niektóre wykrzykniki mogą występować jako samodzielne wypowiedzenia. Należą do nich wykrzykniki:
- prymarne – wyrażają stany lub emocje, np. ach, och, ej;
- wtórne – wywodzą się od poszczególnych wyrazów lub całych zdań, np. choroba, psiakrew.
Pozostałe wykrzykniki zaś mogą występować zarówno samodzielnie, jak i w połączeniu z innymi wyrazami. Zaliczamy do nich wykrzykniki:
- onomatopeiczne – naśladują dźwięki otaczającego świata, np. bęc, bach, dryń, paf, plusk, pstryk, trzask;
- apelatywne – np. huzia, precz.
Wykrzyknik zazwyczaj jest zamykany znakiem wykrzyknienia.
Komentarze