Rzeczownik żonkil zapisujemy z użyciem ż.
Żonkil to roślina ozdobna o rozłożystych żółtych i bardzo wonnych kwiatach, narcyz.
Poprawną pisownię wyjaśnia etymologia. Wyraz pochodzi z języka francuskiego, gdzie występuje jonquille. Zatem polszczyzna zapożyczyła formę fonetyczną, zaś zapis z użyciem ż związany jest z wymową j we francuszczyźnie jako ż.
Przykłady:
Żonkil jest symbolem nadziei.
Ogrodnik pielęgnując rabatkę sadził żółte żonkile.
Przy leśnym potoku znajduje się polana pełna żonkili.
Komentarze