Weekend to zapożyczenie z języka angielskiego (ang. weekend to dosłownie koniec tygodnia). W Słowniku Języka Polskiego PWN czytamy, że weekend to:
«okres od piątkowego popołudnia do niedzieli włącznie, wolny od pracy i nauki; też: wypoczynek poza miejscem zamieszkania, zorganizowany w tym czasie»
Wymowa słowa jest spolszczona [łikend], jednak pisownia pozostaje angielska. Mimo, że językoznawcy są zwolennikami ingerencji polszczyzny w zapożyczone wyrazy, ortograficznie słowo to ma postać oryginalną. Należy pamiętać, że weekend odmienia się zgodnie z regułami polskiej deklinacji. Szczegóły poniżej:
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga
mianownik weekend weekendy
dopełniacz weekendu weekendów
celownik weekendowi weekendom
biernik weekend weekendy
narzędnik weekendem weekendami
miejscownik weekendzie weekendach
wołacz weekendzie weekendy
Przykłady:
Specyfiką polskich długich weekendów są poprzedzające je tłumy w supermarketach.
Pragnę weekendu jak kania dżdżu.
Weekend, weekend i po weekendzie. Wszystko, co dobre, szybko mija.
Komentarze