Czasownik "wąchać" zapisuje się z użyciem "ch".
Wąchać, czyli wciągać zapach, woń nosem, rozpoznawać zapach węchem. "Wąchać" może również odnosić się do śledzenia (węszyć, tropić).
Etymologia wyrazu nie jest do końca znana, jednak można przyjąć, że zapis "wąchać" jest motywowany historycznie. 100 lat temu Michał Arct wpisał ten wyraz do swojego Słownika Ilustrowanego Języka Polskiego. Stąd też założenie, że jest to określenie znane w staropolszczyźnie, a wyrazy rodzimego pochodzenia zawsze zapisywane są przez "ch".
Przykłady:
Istnieją trujące gatunki kwiatów, których wąchać nie wolno.
Lubię wąchać stare książki podczas czytania.
Musisz to powąchać! Najpiękniejszy zapach, jaki czułam w życiu.
Komentarze