Poprawną formą jest postać "umiem". Podobnie rzecz ma się w przypadku czasownika "rozumieć" (poprawna forma: rozumiem).
Oba czasowniki odmieniają się według reguł koniugacji III (lub IV w innej klasyfikacji), czyli tak jak czasowniki: "wiedzieć", "zjeść", i w 1. osobie liczby pojedynczej kończą się na -em.
Myli się ten, kto myśli, że te czasowniki odmieniają się tak jak "chcieć" czy "brać" (chcę, biorę), czyli wedle zasad koniugacji I, która nakazuje w 1. osobie liczby pojedynczej zastosować końcówkę -ę.
UWAGA:
W odmianie tych czasowników trafiamy na jeszcze jedną pułapkę. Często słyszy się błędne formy umią, rozumią. Pamiętajmy, że w 3. osobie liczby mnogiej poprawnie powiemy: umieją, rozumieją.
Przykłady:
Umiem mówić po angielsku i niemiecku. Znam też rosyjski.
Nie umiem korzystać z tego programu. Nie wiem, do czego służy.
Rozumiem swoje uczucia i umiem je nazwać, ale nadal nie potrafię sprawić, bym poczuła się lepiej.
Komentarze