Rzeczownik pobudka zapisywany jest przez u.
Pobudka występuje w kilku znaczeniach: czynności (bycia budzonym przez kogoś bardzo wcześnie), dźwięku alarmowego (czyli sygnału do postawienia w stan gotowości) lub w kontekście pobudzenia kogoś do czegoś (np. pobudzić do działania).
Pobudka pochodzi od wyrazu budzić, którego pisownię wyjaśnia etymologia. Budzić to starosłowiańskie „budeti", a więc uzasadniona jest więc pisownia przez u.
Przykłady:
Dźwięk syren to pobudka dla mieszkańców.
Muszę dziś wcześniej położyć się spać, ponieważ mam pobudkę wcześnie rano.
W Lany Poniedziałek miałam pobudkę lodowatą wodą.
Komentarze