W języku polskim występuje zarówno łączna, jak i rozłączna pisownia wyrazu "niegrzeczny". Zależy ona od kontekstu wypowiedzi.
“Niegrzeczny” to antonim przymiotnika “grzeczny”. Stosujemy go na określenie kogoś, kto jest źle wychowany, nieposłuszny. Czasem mówimy tak również o kontrowersyjnym, niekonwencjonalnym dziele artystycznym.
“Niegrzeczny” jest przymiotnikiem w stopniu równym. Zgodnie z zasadą pisowni języka polskiego partykułę “nie” z przymiotnikami w stopniu równym piszemy łącznie.
Przykłady:
Mój syn cierpi na ADHD, choć zdaniem nauczycieli jest po prostu niegrzeczny.
Na niegrzeczny komentarz najlepiej odpowiedzieć kulturalnie.
Pracownik, który w niegrzeczny sposób odnosi się do przełożonego, powinien liczyć się z naganą.
Przymiotnik “niegrzeczny” piszemy oddzielnie (“nie grzeczny”), kiedy partykuła “nie” wprowadza w zdaniu przeciwstawienie.
Przykłady:
Chciałam stworzyć obraz, który będzie nie grzeczny, ale przełamujący społeczne tabu.
Ten uczeń jest nie grzeczny, ale źle wychowany.
Dostałam dzisiaj e-mail, który był nie grzeczny, a bardzo niestosowny.
Komentarze