Poprawna forma to: „nie dowierzam”.
Partykułę „nie” z osobowymi formami czasownika piszemy osobno – „dowierzam” to forma pierwszej osoby liczby pojedynczej czasu teraźniejszego czasownika „dowierzać”.
Błędna forma „niedowierzam” wynika najprawdopodobniej ze skojarzenia z takimi czasownikami jak: niedomagać, niedowidzieć, niedosłyszeć itd.
Przykłady użycia:
Nie dowierzam jego słowom.
Wciąż nie dowierzam, że mam swój własny dom.
Przecieram ze zdumienia oczy, nie dowierzam temu, co widzę.
Komentarze