Rzeczownik menda zapisujemy z użyciem en.
Menda to potoczny skrót pochodzący od mendoweszki, czyli owada (wszy) żywiącego się ludzką krwią, pasożytującego, powodując wszawicę, a także obraźliwe określenie na człowieka odrażającego moralnie, podłego, nikczemnika, parszywca.
Etymologia uzasadniająca pisownię słowa nie jest znana. Jednak aby ułatwić sobie zapamiętanie prawidłowego zapisu menda, warto skorzystać z prostej zasady ortograficznej, która mówi, że przed spółgłoskami zwartymi t i d zawsze należy pisać en, np.: medna, renta, mentalnie, itd.
Przykłady:
We włosach znalazłam tylko jedną mendę, a okazało się, że jest ich dużo więcej.
Nazywali go podstępną mendą, bez skrupułów i sumienia.
Musisz przyznać się do winy! Nie możesz być tchórzliwą mendą!
Komentarze