Poprawna forma to “egzemplarz”.
"Egzemplarz" - 1. jedna sztuka ze zbioru takich samych przedmiotów; 2. przedmiot, roślina, zwierzę lub człowiek o cechach typowych dla swojego gatunku lub rodzaju.
W polskiej ortografii istnieje co prawda zasada, zgodnie z którą samogłoskę nosową ę powinniśmy pisać przed spółgłoskami zwartymi: p, b, t, d, k, g. Nie dotyczy ona jednak niespolszczonych wyrazów obcych. Należy do nich rzeczownik “egzemplarz”, który pochodzi z łacińskiego exemplar - wzór, model.
Etymologia tego wyrazu wyjaśnia również jego pisownię z użyciem dwuznaku rz. Otóż, zgodnie z regułą ortograficzną, rz piszemy m.in. w wyrazach łacińskich zakończonych na -arz.
W wyrazie “egzemplarz” występują zatem głoski em (zamiast ę) oraz dwuznak rz (zamiast sz).
Przykłady:
Ostatni żywy egzemplarz gołębia wędrownego występował w 1914 r.
Sprzedam jedyny dostępny w Polsce egzemplarz debiutanckiej książki Stephena Kinga.
Każda ze stron otrzyma jeden egzemplarz umowy.
Błędna pisownia rzeczownika “egzemplarz” z dwuznakiem sz zamiast rz w wygłosie wynika najprawdopodobniej z powielenia w języku pisanym wymowy wyrazu [egzẽmplaš].
Komentarze