Rzeczownik bąbel zapisujemy z użyciem ą.
Bąbel to niewielki pęcherzyk z gazu lub cieczy lub na jej powierzchni; bańka. Bąblem nazywany jest także pęcherzyk na skórze wypełniony cieczą, powstały, np.: w wyniku otarcia.
Poprawny zapis to bąbel, który pojawia się już w Słowniku Etymologicznym języka polskiego Aleksandra Brücknera z 1927 roku. Taka pisownia związana jest z budową wyrazu i zasadą, mówiącą że przed spółgłoskami takimi jak: p, b, t, d, c, dz, cz, ć, dź, dż, k, g, zawsze zapisujemy ą. Nieprawidłowy bombel wynika z wymowy - następuje utrata nosowości i uproszczenie artykulacji.
Przykłady:
Poparzenie pokrzywą spowodowało powstanie paskudnych bąbli, które swędzą i pieką.
Jeśli bąbel nie zniknie do 3 dni, musisz pójść do lekarza.
Po ostatniej wycieczce w góry mam pamiątkę w postaci okropnego bąbla na stopie.
Komentarze